Network
“Sigana mah.”
“Saha nya nu diteanganana?”
“Kateuing.”
Aki Jaya nangtung. Kitu deui Atus. Lila teuing diuk bari hawa janari sakitu tirisna, matak titingkueun. Babatek. Atus mah lajag-lejeg. Keur kitu jebul Asmita jeung Suba. Asmita neuteup Atus, nepakan pundukna. Paromanaa siga anu bungah nempo Atus geus sabihara-bihari deui. Teu kawas tadi, ngalempreh.
“Dikumahakeun, Ki?” ceuk Asmita ka Aki Jaya.
“Teu dikukumaha. Aki ka dieu geus sadar.”
“Enya atuh, piraku jawara Panjalu bisa keuna ku sirep,” ceuk Asmita bari seuri.
“Ih, Aka mah,” tembal Atus rada baketut.
“Geus ngadongeng, Ki?” ceuk Asmita ka Aki Jaya. Maksudna naha Atus geus nyaritakeun kajadian nu karandapanana.
“Geus lah, ke geus salse urang tanggap,” ceuk Aki Jaya. “Hayu, urang teruskeun leumpangna, ambeh datang ka darmaga Cimanuk teu beurang teuing.”
