Network
GALURA – Unesco --organisasi pendidikan, ilmiah, jeung kabudayaan di Perserikatan Bangsa Bangsa (PBB)-- dina tanggal 17 Nopémber 1999 netepkeun 21 Pébruari minangka Poé Basa Indung Internasional alias Poé Basa Indung Sadunya.
Poé Basa Indung Sadunya téh sumberna mah tina ayana pangakuan internasional kana Hari Gerakan Bahasa anu diayakeun di Bangladesh.
Numutkeun Unesco, basa téh puseur kahirupan sosial, ékonomi, jeung budaya. Ku kituna, Unésco nganggap penting éta poé dipiéling unggal taunna. Tujuanana taya lian pikeun mupusti basa daérah di sakuliah dunya sangkan henteu tumpur/musnah, lantaran unggal tujuh poé sakali aya baé hiji basa indung anu musnah alias tumpur. Basa indung bisa dianggap tumpur, lamun seug masarakat anu makéna kurang ti 100 rebu jiwa.
Mun nilik ka dinya, urang teu kudu hariwang basa Sunda bakal tumpur. Malah kuduna mah ngarasa reueus, lantaran di antara rébuan basa (indung) anu aya di sakuliah dunya, basa Sunda jeung Jawa kaasup basa anu loba panyaturna.
Baca Juga: Basa Indung jeung Media Sunda, teu Bisa Lesot tina Kahirupan Masarakatna
Kementerian Pendidikan dan Kebudayaan dina publikasina, "Gambaran Kondisi Vitalitas Bahasa Daerah di Indonesia Berdasarkan Data Tahun 2018-2019", ngungkabkeun, basa daérah nu sumebar di Indonesia téh réana aya kana 801.
Dumasar data nu dipublikasikeun ku Ethnologue dina taun 2015, basa Jawa nempatan réngking kahiji minangka basa indung anu panyaturna pangréana sa-Indonesia.
Wewengkon di Indonesia anu masih kénéh maraké basa Jawa nyaéta Banten, Jawa Tengah, Jawa Timur, DIY, Sumatera, jeung Lampung. Malah aya di antarana masarakat Maluku, Papua, jeung Kalimantan anu ogé maraké basa Jawa.
Di sakuliah dunya, tétéla panyatur basa Jawa téh 68,278 juta jiwa, sumebar di Suriname, Kaledonia Baru, jeung Sabah, Malaysia.
