Network
Ngadéngé Hasan nyebut lalawak, Putri Anjungsari, Béna jeung Ranah curinghak. Lalawak téh lauk karesep urang Pakuan Pajajaran. Di karaton méh unggal poé aya pasakan lauk lalawak.
Hartina, ieu jalma apal ngeunaan Pakuan Pajajaran, gerentes Béna, bari neuteup Hasan. Ras inget kana omongan Hasan waktu tadi ngawangkong tepung di sisi balong nu nyebutkeun tina réngkak paripolah Béna apal ti mana asalna.
“Ké, ari dia saha sabenerna?” ceuk Béna.
“Ayah kula prajurit Pakuan Pajajaran,” témbal Hasan.
Putri Anjungsari, Béna jeung Ranah ngaranjug.
“Masih aya kénéh dikieuna?” ceuk Bena.
“Saacan kolot pisan, eureun jadi prajurit, sikuna jadi rada kéngkong alatan waktu lumpat ngudag urang Carbon labuh kana batu. Terus tatanén. Molah huma bogana karaton. Kula ogé sok mantuan. Sababaraha kali tepung jeung salahsaurang putri karaton nu diajak ulin ku embanna ka sisi huma. Harita éta putri téh leutik kénéh,” ceuk Hasan bari ngarérét ka Putri Anjungsari.
Béna ngalieuk ka Putri Anjungsari. Putri Anjungsari katempo semu rada kagéteun ngadéngé caritaan Hasan.
“Tapi ngaran dia ningnang pisan jeung karéréanana ngaran lalaki di Pakuan Pajajaran?” Béna nanya deui.
“Kula henteu terus mantuan ayah. Kula nyaba ka Sunda Kalapa milu jeung kapipaman, diajar dagang,” ceuk Hasan, ”Ayah kula, ceuk béja mah geus tilar. Ti saprak ka Sunda Kalapa ukur dua kali ngalongok ayah, hésé asup ka Pakuan Pajajaran téh da keur dikepung ku urang Banten.”
