“Mapagkeun.”
“Mapagkeun semah? Geuning peuting datangna? Mapagkeunana ka mana?”
“Ka patilasan di sisi Citarum.”
“Baruk? Naha teu panggih jeung kami?”
“Leuwih ti heula semah kula datanga ka patilasanana.”
“Tapi naha karek datang ayeuna? Ka mana heula?” Bena nanya deui.
Lalaki bieu, pribumi, nu boga imah, seuri.
“Semahna ngaso heula di guha, teu jauh ti patilasan. Ganti pakean. Kabulusan. Tas teuteuleuman, ngojay di Citarum tengah peuting.”
“Naha make ngojay heula?”
“Parahuna dikelebuhkeun….”