Network
Ku: Shandy Syahtiman
Sampurasun
Sampurna ingsun
Geus lain carita atawa cenah nagara urang teh subur ma’mur, lir sorga ceuk lagu baheula (kolam susu) "...ikan dan udang menghampiri dirimu....orang bilang tanah kita tanah surga, tongkat kayu dan batu jadi tanaman...."
Ku ngeunah-ngeunahna hirup di taneuh Nusantara siga sorga pastina manusana oge beda jeung manusa anu hirup di taneuh anu sagala hese. Ku naon bangsa urang ayeuna jadi siga kieu, nagara subur makmur tapi gede hutang, upamana hutang ka Singapur anu ngan sadapur?
Ceuk carita, baheula kolot-kolot buhun, atawa raja-raja buhun kakoncara ku lagu "....nenek moyangku seorang pelaut...", kabuktian dina tulisan candi-candi atawa artefak-artefak mintonkeun gambar kapal gede, nepi ka kiwari oge masih dijaga anu ngarana kapal laut pinisi.
Tah harita kapal laut anu tohaga mawa hasil bumi ka bangsa lain nepi ka Eropa. Cenah mah hasil rempah teh bisa ditukeur ku emas di Eropa. Atuh balik lalayaran teh luluhur urang mawa emas anu pohara reana.
Lila-lila turunan luluhur jeung raja teh hoream lalayaran da wareg ku emas, ahirna nitah bangsa batur kaasup urang Eropa sina mawa hasil bumi ti palabuhan di dieu. Atuh bangsa Eropa teh paboro-boro ka Nusantara.
Tambah beunghar wae urang Nusantara teh, nepi ka hoream ngirim hasil bumi ka palabuhan, malah nitah urang Eropah sina nyieun jalan jeung gudang anu aya di lembur. Urang Eropah nya nyieun jalan nepi ka meulah Pulo Jawa ti pangkulonna nepi ka pangwetanna.
Ku lantaran kamalinaan genah jeung hoream pepelakan atawa tatanen lahan jeung lembur disewa-sewakeun ka bangsa Eropah nepi ka mangratus-ratus taun. Balukarna urang teh jadi semah di imah sorangan.
Anu pangketirna korupsi karuhun urang waktu keur nyieun jalan anu meulah Pulo Jawa, nu jadi korban mah nya rahayat deui.
