Network
“URANG dieu oge heraneun. Leuwina oge teu jero-jero teuing, jeung taya cai nyeot,” ceuk tukang rakit deui.
“Laju kumaha?”
“Wanci sareupna, katempo dina handapeun rungkun awi aya nu tinggaloler. Ditempo. Urang dieu kageteun. Nu keur ngagoler teh nu ti teuleum.”
“Tilar?”
“Henteu. Ngan teu bisa dihudangkeun,” tembal tukang rakit. “Diguyah-guyah oge angger ngalempreh. Padahal renghapna mah normal. Tungtungna mah diarantep. Ngan anu dipikahariwang teh baturna nyusulan. Heg engke nuding urang dieu, nganiaya maranehna. Mangkaning perjurit.”
“Tadi janari milu siduru jeung uing,” ceuk Gingin.
“Geus saladar, kawasna. Peuting oge aya nu tugur maranehna, ngan ti kajauahan. Meureun diarantep da bisa laleumpang,” ceuk tukang parahu bari ngabebener jalanna rakit.
Aki Jaya, Asmita, Atus, jeung Suba ngabandungan guneman tukang parahu jeung Gingin. Kabeh ngemu kaheran.Ngan Suba mah palahak-polohok lantaran teu nyahoeun kumaha jujutanana.
Dibawa ngawangkong jeung uleng mikir mah, teu karasa geus tepi ka darmaga. Aki Jaya, Asmita, Atus jeung Suba patutur turun tina rakit. Gingin pandeuri, mikeun heula buruhna ka tukang rakit. Anu pangheulana diburu teh warung anu kungsi disimpangan waktu rek miang ka patilasan Rajamandala di sisi Citarum.
