Network
GALURA.CO.ID -Angklung ditetepkeun ku Organisasi Pendidikan dan Kebudayaan PBB (UNESCO) jadi warisan budaya tak benda (WBtB), sarta tanggal 16 November ditetepkeun jadi Hari Angklung Internasional.
Angklung teh seni jeung waditra asli tatar Sunda, lain waditra nu asalna ti nagri deungeun atawa kapangaruhan ku waditra sejen. Ceuk Anis Jatisunda suwargi, angklung dalit pisan jeung kahirupan urang Sunda, anu hirup dina lahan tatanén huma.
Artéfakna masih katara, karasa, karampa tepi ka kiwari, di antarana di masarakat Kanékés (Baduy), di masarakat Gelar Alam, jeung masarakat anu masih kénéh maké tali paranti dina ngolah lahan tatanén,
Baca Juga: Di Lembur Siluman Rawa Onom Kota Banjar Lahir Wayang Geugeus, tina Kaarifan Lokal
Ti mimiti ngaseuk di huma atawa tebar di sawah tepi ka nyalin dianteur ku seni angklung. Di sababaraha daérah seni angklung masih sok ditarabeuh dina acara ritual tatanén, saperti Angklung Bungko di Cirebon, Angklung Gubrag di Cigudeg Bogor, Angklung Buncis, jeung Angklung Réak di Bandung.
Angklung buhun sejenna, Angklung Dogdog Lojor di Gelar Alam, Sinaresmi Sukabumi; Angklung Badéng di Limbangan Garut jeung Tasikmalaya; Angklung Seréd di Cisayong Tasikmalaya, Angklung Buhun di Kampung Naga Tasikmalaya, Angklung buhun di Pagerageung Tasikmalaya, Angklung Buncis di Kuningan jeung sajaba ti éta.
Pintonan angklung dina ritual anu aya patalina jeung tatanén, seuseuhanna keur ngahormat Nyi Pohaci. Ku kituna pola pintonanna teu weléh dina garis buleudan.
Pola buleudan teh gambaran tina opat kiblat kalima pancer. “Di tengah-tengah jagat téh aya pancer,” ceuk Mang Ayi Juru Pantun urang Cipunagara Subang.
