Network
Carpon Aam Amilia
LANTARAN teu wani kana motor, kapaksa maké taksi. Nyupiran mobil sorangan sieun teu apal jalan. Bubuhan kakara dua kali ka imah Armi téh. Kapok basa mapagkeun manéhna harita, ampir-ampiran sasab. Rarasaan mah enya éta jalan ka lebah imahna téh. Tapi basa asup ka gangna, asa lain. Rarasaan mah aya warung méméh méngkol téh. Tapi warung téh bet loba geuning. Jeung naha atuh potongan imah téh mani méh sarua. Malah kawas nu seragam. Ngan nu inget téh cét imahna héjo bolu pandan.
Mobil dipénta laun, basa geus asup ka gang-na. Kuring kudu nepungan Armi poé ieu. Kudu poé ieu. Lantaran isukan kudu ka luar kota, marengan dunungan. Hég aya opat poéna. Basa ku kuring ditelepon cenah manéhna téh geus kawin. Teuing kudu bungah, teuing kudu sedih ngadéngé manéhna geus rarabi téh. Ngan asa ngurangan dosa. Sukur manéhna aya nu mikanyaah. Peupeuriheun ku kuring dinyerikeun. Deudeuh teuing, Geulis. Cacak sanggup mah midua haté, cacak wani mah ngabagi cinta jeung kanyaah, manéhna moal kudu dilésotkeun.
Bet lain kuring wungkul, supir taksi gé bangun bingungeun. Manéhna nanyakeun. Cék kuring, mun teu salah mah, méngkol sababaraha péngkolan deui.
“Da kapungkur mah, lebah dieu teh mung aya sawah wé sareng balong. Na mani téréh teuing. Abdi nembé sakali, mani pangling,” cék supir.
Tapi da kudu kapanggih. Kuring kudu ménta dihampura. Kuring rumasa nyieun dosa anu kacida gedéna ka manéhna. Mun ditarimana ku ambek mah puguh deui, ieu mah mani pasrah nyebut sawios da tos milik abdi cenah. Dileuleuyan mah kalah beuki asa kandel kasalahan téh. Jeung asa ngaheureuykeun deuih ka manéhna. Padahal da tadina mah geus gilig rék ngawin manéhna, sanajan henteu meunang idin ti pamajikan ogé. Kuring hayang boga anak.
Geus taunan kawin, pamajikan tacan katémbong rék kakandungan. Malah kalah brek gering, ampir teu beunang dideukeutan. Bangun geuleuh ka kuring téh.
Sora klakson motor kadéngé mani tarik, ngareureuwas. Tapi supir mah salsé wé. “Bet ngabodo-bodo manéh. Pa, urang nyimpang heula ka warung,” cék supir
Tapi basa mobil eureun kuring nu turun, terus ka warung. Langsung dibagéakeun ku nu boga warung, bisi rék meuli naon. Rét kana gogoréngan.
“Cobi Néng nyuhunkeun pisang goréngna sapuluh,” cék kuring.
