SANGKURIANG asa kaingétan. Manéhna rumpu-rampa kana jero kanjut-kundang anu ti tatadi dibawana.
Nempo pamolah Sangkuriang kitu peta, Profésor Kabayan ukur olohok.
“Néangan naon, Sangkuriang, bet rumpu-rampa kana kanjut-kundang?”
Sangkuriang teu némbalan, angger anteng kana kanjut-kundangna.
Teu lila Sangkuriang nyéréngéh.
Tina jero kanjut-kundang téa, Sangkuriang ngaluarkeun pelés ukuran sedeng.
“Asa kaingétan, Ki Kabayan. Kaula téh boga ieu, yeuh…,” ceuk Sangkuriang bari tuluy némbongkeun éta pelés ka Profésor Kabayan.
Baca Juga: Calon Jamaah Haji ti Majalengka nu Pangsepuhna Umurna Saabad Kurang Lima Taun
“Naon éta téh?”