Network
“Meunang kami nyaho sangkan kami percaya ka dia?” ceuk Putri Anjungsari ku sora asli. Sorana tandes, ngandung komara.
Eta lalaki nyanghareup ka Putri Anjungsari. Tapi teu wanieun paadu teuteup jeung Putri Anjungsari.
“Omah dia di mana?” ceuk Putri Anjungsari deui, leuleuy ayeuna mah.
“Tuturkeun wae kami,” tembal eta lalaki bari leumpang ka lebah tadi ngurunyung. Terus leumpang mapay sisi dapuran haur gerung
Putri Anjungsari, Bena jeung Rait bari angger tumpak kuda nuturkeun eta lalaki. Bena jeung Rait angger taki-taki, bisa aya kajadian nu teu dipihareup. Putri Anjungsari, leungeun kencana, napel dina cangkeng, siga nu keur ngeupeul gagamanana. Bena apaleun salian ti patrem nu mageuhan gelungna, Putri Anjungsari sok mamawa keris.
Beak dapuran haur gereng, lalaki bieu mengkol ka kenca, najan taya jalan oge, memehna nyuaykeun heula rungkun saliara nu henteu pati ngajejembrung jeung henteu laluhur, serek tuur kolot. Atuh Putri Anjungsari, Bena jeung Rait teu kudu turun, lantaran kudana bisa ngalengkahan rungkun.
Lalaki tadi terus leumpang. Teu sabaraha lilana anjog ka jalan nu rada rubak. Di dinya aya kuda hiji nu keur nyatuan. Tali elesna henteu dialan. Lalaki tadi nyampeurkeun eta kuda. Clak mancal. Tali elesna dikenyed. Beretek lumpat. Putri Anjungsari, Bena jeung Rait nuturkeun tukangeunana, bari angger waspada.
Ukur sakoteap ngahanca jalan, jog anjog ka pilemburan nu rada gegek. Kuda nu ditumpakan lalaki tadi mengkol ka katuhu, sarta eureun di pakarangan hiji imah nu badag. Jrut turun. Putri Anjungsari, Bena jeung Rait oge tarurun. Kurunyung saurang budak ngora nyampeurkeun. Nyokot tali eles kuda nu ditumpakan ku lalaki tadi.
Kudana ditungtun ka sisi kebon gigireun imah, rada anggang. Sigana paranti nunda kuda, lantaran di dinya aya saung rada gede, ngan lain gedogan. Saungna oge teu make pipinding. Geus merenahkeun kuda, budak ngora teh balik deui, sarta nungtun kuda Putri Anjungsari, Bena jeung Rait, dibawa ka tempat tadi.
Panto tepas muka. Cahaya cempor ngempur kaluar. Saurang lalaki ngelol.
