Network
Putri Anjingsari, Bena jeung Rait aringguk bari seuri. Tiluanana jrat-jrut tarurun tina kudana sewang-sewangan.
“Kuda mah dibawa ka tempatna ku kula,” ceuk tukang jaga kuda, bari nyampeurkeun ka Bena.
Bena ngasongkeun tali eles. Ari tali eles kuda nu ditumpakan ku Putri Anjungsari jeung Rait mah dicokot ku tukang jaga kuda. Kuda tiluanana dibawa ka tempatna, dipernahkeun misah jeung kuda nu geus aya. Tali elesna dilaan. Tukang jaga kuda mawa parab kuda ti pipir warung sarta ditunda dina wadahna.
Sanggeus katempo kuda diperenahkeun kalayan hade, Putri Anjungsari, Bena jeung Rait arasup ka warung. Tiluanana ngajenghok pisan basa nempo Olot Kaya jeung Ranah keur dariuk, sameja jeung lalaki duaan katut awewe saurang nu sapantar jeung Putri Anjungsari, malah keureutan beungeutna ampir sarua jeung Putri Anjungsari.
Olot Kaya mere tanda sangkan Putri Anjungsari, Bena jeung Rait, ulah haliwu, kudu api-api teu wawuh. Diturut. Tiluanana diuk dina bangku nu masih keneh kosong, pagigir-gigir jeung meja Olot Kaya. Putri Anjungsari diukna sorangan, ari Bena jeung Rait diuk sabangku. Dina meja geus ngabarak kadaharan.
Wadah cai jeung bekong oge geus nyampak, tinggal nyicikan. Caina teh aya nu haneut jeung aya nu tiis. Tukang warung, lalaki saurang jeung awewe saurang sakapeung ngareretan Putri Anjungsari. Sakapeung ngareret ka Olot Kaya sabatur-batur. Atuh Bena jeung Rait rada taki-taki, ngan teu nyirikeun.
Olot Kaya jeung Ranah kaluar ti warung ti heula, dituturkeun ku nu awewe jeung lalaki nu duaan. Olot Kaya, Ranah, jeung nu lalaki duaan, katempona teh siga nu ajriheun pisan nu awewe. Nempo kitu, Putri Anjungsari seuri leutik, ngan ditungkup ku ramo katuhueunna. Bena jeung Rait mah ukur keom.
Sanggeus rada lila reureuh, Putri Anjungsari amitan ka tukang warung make sora mamalihan.
“Teu meuting di dieu, geus burit? Tempat mah aya,” ceuk tukang warung.
“Kami kudu gancang tepi ka nu dijugjug,” tembal Putri Anjungsari.
