Network
Nu lalaki neuteup Bena.
“Hampura kami teu bisa nyuguhan. Nyimpang heula atuh ka imah kami. Teu jauh ieuh.”
“Hampura, kawasna moal bisa sumarimpang. Nuhun kana pangangken dia,” tembal Bena.
“Rusuh, nya?” ceuk nu lalaki.
Bena, jeung Rait seuri. Kitu deui Putri Anjungsari nu tacan nyoara pisan. Ngan ari panonna mah maling-maling mencrong ka duaanana. Keur kitu, kadenge sora kuda ngaberetek ditegarkeun. Holna ti kulon. Tina sora talapokna, kudana teh leuwih ti hiji. Enya wae, tina sela-sela kakayon kuda nu dilumpatkeunana aya lima, ngan nu tarumpakna teu pati atra.
Nu boga huma, nu lalakina, ngadadak panonna rada buringas sarta neuteup seukeut ka Bena. Puguh wae Bena, Rait jeung Putri Anjungsari kageteun, sarta taraki-taki. Tapi nu boga huma henteu lila kituna teh, panonna balik deui ka asal. Malah mah paromanana leuwih marahmay, ka Putri Anjungsari siga nu ajrih.
“Ari nu duaan deui ka mana?” pokna, lalaunan.***Nyambung
