“Para penulis mampuh ngagabungkeun misi nu nyampak di diri aranjeunna, sapertos umajak, ngiritik, maparin conto ka sakumna nu maca. Naha éta téh anu pakait sareng kahirupan sapopoé, gaul di masarakat, malah dina kahirupan darigama,” ceuk Djunaedi.
Najan cerpen téh kasebutna fiksi, ceuk Djunaedi kénéh, teu nutup kamungkinan carita nu dipidangkeun mangrupa fakta, saperti kagambar dina sababaraha judul, malah aya anu maké ngaran sorangan minangka nu jadi tokoh utama.
“Bisa jadi di antara cerpen sanésna ogé aya anu kasangtukangna fakta, tur teu acan kagambar minangka fiksi. Naha éta téh riil, walahualam, cohagna anu maraca anu bakal ngajénna,” pokna.***
Baca Juga: Hari Pers Nasional 2023 di Medan, Direuah-reuah ku Rupa-rupa Kagiatan