Network
"Tong hariwang," ceuk tukang angon baturna, "sérénkeun baé éta orok téh ka kami. Ku kami rék dibawa ka Korintus, laju rék dipasrahkeun ka Raja Polibus. Sing percaya, raja kami mah teu kejem kawas raja andika. Kabeneran anjeunna teu kagungan putra, pasti bakal atoheun nampa titipan ieu orok."
"Heug atuh ari kitu mah," ceuk tukang angon Raja Laius, sanggeus ngarasa yakin kana omongan baturna. "Tapi aya saratna."
"Naon? Pok wakcakeun ka kami!"
"Sing saha waé gé ulah aya nu nyahoeun, yén ieu orok téh kami anu mikeunna ka andika. Mun aya nu nanyakeun mah sebutkeun baé meunang manggih, kituh. Atawa ngarang wé kumaha andika, nu penting ulah disebutkeun meunang paméré ti urang Thebes."
"Ngeunaan éta, ulah hariwang. Sing percaya ka kami," ceuk tukang angon Raja Polibus.
Enya baé, Raja Polibus jeung prameswarina, Merope, kacida bungangangna basa nampa éta orok beureum téh.
Ku lantaran maranéhanana téh teu bogaeun anak, nya tuluyna éta orok beureum téh dikukut diaku anak sorangan, sangkan jaga bisa maréntah Korintus.
Nilik suku orok kacida bareuhna balukar urut dipaseuk ku beusi, Raja Polibus jeung Merope méré ngaran ka éta orok téh Oidipus, hartina "Suku Bareuh".
Ti harita, Oidipus ngalaman hirup senang di karaton Polibus. Teu boga kasusah nanaon, bubuhan Raja Polibus jeung prameswarina ka Oidipus téh geus nganggap anak sorangan.
