Network
Baca Juga: Ye Tiao, Teluk Weh, Pu Lei, Beja ti Utusan Dinasti Han Ngeunaan Pulo Jawa Beulah Kulon
Diukna teh dua dua urang, Aki Jaya ngarendeng jeung Asmita, Atus jeung Gingin. Sanggeus merenah, Aki Jaya, Asmita, Atus jeung Gingin, karek sadar dariukna teh nukangan tukang parahu. Rada hemar-hemir, lantaran teu bisa nalingakeun tukang parahu, henteu bisa gancang ningal gerak-gerikna nu pikacurigaeun.
Basa nempo kana beungeut cai opatanana ngaremplong, parahu jeung nu narumpakna ngalankang, kasorot ku cahaya bulan, najan caangna masih keneh sapasi. Cai walunganana herang, najan henteu ngagenyas. Ongkoh deuih aliran caina henteu patik tarik, henteu nyeot, henteu kawas walungan di wewengkon tutugan Gunung Sawal.
Parahu ngageuleuyeung, rada nyisi, henteu dikatengahkeun, meureun pedah di sisi oge walunganana jero. Najan sikepna mah tembong ayeum, Aki Jaya, Asmita, Atus jeung Gingin pinuh ku kawaspadaan. Bisi aya kajadian nu teu diharepkeun bisa gancang diungkulan, bisa gancang nadahna atawa nyinglarna.
Panon Atus jeung Gingin ngawaskeun ka sisi walungan beulah kenca nu rembet ku kakayon, malah loba nu ngaroyom ka walungan. Panon Aki Jaya nitenan kaayaan walungan, panonna rarat-reret ka kenca jeung ka katuhu, ari ngalieuk ka tukang mah henteu. Asmita mah nengetan kalangkang tukang parahu.
Baca Juga: Urang Kanekes Lebak Banten Nyicingan Pagunungan Kendeng
“Daria karek tumpak parahu?” ceuk tukang parahu.
“Kungsi, ngan henteu mindeng,” tembal Aki Jaya.
“Paingan,” ceuk tukang parahu deui.
