Network
“Ngaso heula,” pokna bari nungtun kudana ka sisi jalan, ka deukeut anu loba jukutan.
Nu opatan ogé tarurun. Sanggeus merenahkeun kudana séwang-séwangan, limaanana diuk ngariung, diamparan ku daun cau nu ngahaja meunang ngala harita kénéh.
Endong nu dibawa ti imah panggung, dibuka. Eusina kadaharan, beuleum lauk, lauk asin, uyah beuleum, céngék, beubeutian, malah buah samolo ogé leuwih ti sapuluh.
Beuleum lauk jeung lauk asin dibungkus ku daun cau meunang ngaleumpeuh, dijieun lima bungkus. Atuh teu loba carita deui limaanana deker dalahar mani narimateun pisan.
“Lot, ieu téh ti mana,” ceuk Rait saréngséna dahar bari murak buah samolo, nanya ka Olot Kaya.
“Aya nu haat nyadiakeun,” témbal Olot Kaya.
“Geus dibéjaan méméhna?” Rait nyusul tepus.
“Nya, enya.”
“Ti saha?”
“Balad.”
