Network
Loba deui pamuji Vita ka éta budak jajaka téh. Angger haté teu méréan. Tapi nyéta heurin ku létah, teu sanggup nganyerikeun haténa. Henteu kawas Ema ka kuring. Salila rumahtangga, weléh teu kateguh, naon sababna Ema teu satuju kuring kawin ka Kang Jum. Weléh ditalungtik ku haté leutik, lebeng teu manggih jawaban. Naon atuh sababna Ema teu satuju kuring kawin ka Kang Jum. Basa mukakeun pantona, bréh waé anak kuring nu ngan hiji-hijina téh nangtung. Maké kabaya bodas, disamping Réréng Garutan. Gusti, mani geulis kieu atuh anak kuring téh. Bet sarimbag jeung kuring keur ngora.
Pipina nu konéng, panonna cureuleuk, irung mancung, biwirna nu ipis. Geulis béh ditueun ti geulis. Lain pédah cék kuring indungna, uwana, bibina, malah pembantu gé sarua nyebut kacida geulisna. Ukur celenggeu, teu wasa nyarita nanaon. Haté angger ngagenduk, asa teu mikeun Si Geulis ngaréndéng jeung Jéy téh. Gusti sadrahkeun abdi. Pan ieu téh jodo paparin Anjeun. Naha abdi maké teu doa? Naha? Naha? Wawales ti Ema kitu?
Ras deui ka Ema. Harita maké ngarasa dosa, kuring geus salah sangka. Basa di imah ngayakeun sukuran Vita tepung taun nu kahiji. Sakalian sukuran Kang Jum naék jabatan. Katambah imah anyar anggeus. Kuring bisa pindah ka imah sorangan, teu kudu pusing ku mayar kontrakan. Anéh, Ema téh bet sakitu soméahna. Boa-boa indung nu sakitu dipikareueus téh materialistis. Atuda mani kaciri ganjor sikepna saprak Vita umur sataun. Saprak Kang Jum jadi beunghar. Gusti, hapunten abdi, Ema. Da bongan Ema henteu balaka.
Naon margina henteu satuju abdi kawin ka Kang Jum. Hapunten Ema, hapunten. Tapi terus dibeuweung diutahkeun deui. Piraku Ema materalistis. Apan adi kuring aya saurang nu kawin ka jajaka teu beunghar kolotna, sanajan henteu ari miskin mah. Ngan jauh wé kaayaan ékonomina jeung kulawarga kuring, tapi Ema mah bangun deudeuh ka minantu nu éta téh. Maenya materialistis mah maké nyaah ka nu can aya kaboga. Sok remen neuteup Kang Jum ari keur kulem. Bungah da ti saprak harita mah Ema téh nembongkeun rasa nyaah ka Kang Jum. Biasana mah mun rék ririungan keluarga besar, sok nyarék kuring datang jeung Kang Jum, najan henteu ceplak pahang.
Ti harita mah mani pok deui pok deui, kadé jeung Jumna nya Cicah, saurna. Tepi ka harita masih kénéh aya tandatanya. Ku naon mimitina Ema bet teu doa, ari harita jadi sakitu nyaahna. Lebeng.
Bet asa ngajelengéng dina ceuli cariosan Ema nu didugikeun ku Bibi, sakitu taun ka tukang. Haréwos bojong sareng Apa, da ku Bibi gé kadéngé. Ngan sakalimah, tapi angger napel dina ingetan. Ngan sakalimah tapi mukakeun rusiah nu sakitu taun lilana ngendek dina jiwa. Ukur sakalimah tapi kuring jadi ngarti, ku naon Ema kapungkur teu doa kuring kawin ka Kang Jumna. Ngan sakalimah. Kuring can kaburu nyuhunkeun dihapunten, da Ema kaburu teu damang. Kuduna harita kuring nyuuh kana dampal sampeanana. Hapunten Ema, Cicah tos nyangka Ema teh materialistis. Kang Jum ngusapan tonggong. Kanyeri diburakeun ku cipanon dina paesan Ema. Hapunten Ema, hapunten Cicah. Jelengeng sora Bibi basa harita nyarioskeun harewos Ema. Harita basa pesta tepung taun Vita.
"Hadéna budak téh rupana nurun ka indungna, nya," saur Ema. ***
