Maluruh Datangna Urang Tionghoa ka Nusantara, Alatan Ngadagoan Angin Loba nu Terus Bumetah di Nusantara

- 26 Januari 2023, 13:00 WIB
Masjid Pacinan Tinggi, salahsahiji cagar budaya di Serang, Provinsi Banten, dibangun Syarif Hidayatullah atawa Sunan Gunung Djati.*
Masjid Pacinan Tinggi, salahsahiji cagar budaya di Serang, Provinsi Banten, dibangun Syarif Hidayatullah atawa Sunan Gunung Djati.* /

Mimitina mah urang Tionghoa daratangna ka Nusantara teh lalaki wungkul. Bisa wae masih tacan kawin, bisa deuih henteu mawa pamajikan jeung anak-anakna, mun geus rumah tangga, henteu dibawa.

Baca Juga: Gedong Bioskop Pasifik jeung Genjlong Pulitik di Sumedang, Sajarah Heubeul Kota Tahu

Barabe kudu mawa pamajikan jeung anak mah lantaran balayarna mulan-malen jeung gede resikona, lain ukur ombakna nu badag tapi loba keneh bajo (bajak laut).

Loba nu balayarna lain rek dagang tapi rek neangan pagawean. Nu matak urang Tionghoa loba nu digawe jadi kuli kontrak, buruh, tukang macul, jeung sajabana, kaasup di pertamabangan.

Loba nu saterusna karawin ka urang pribumi atawa ka wanoja bangsa sejen nu geus tumetep di tempat urang Tionghoa bubuara.

Ka sakuliah dunya
Urang Tionghoa lain ukur ka Nusantara ngarongheapna teh, tapi ka sakuliah dunya, babakuna ka nagara-nagara nu sakira bisa leuwih raharja batan di nagarana sorangan.

Urang Tionghoa loba nu malencar babakuna dina abad ka-15. Kaayaan dataran Tiongoa harita mindeng kajadian peperangan sarta gantina dinasti nu ngawasa Tiongkok.

Baca Juga: Barang tina Anyaman, Ngurangan Wadah Plastik jeung Stropon nu Bahanna Matak Keumeuh Lingkungan

Seunggah hirup di nagara sorangan nu kaayaanana saperti kitu, ditambah ku mindengna kajadian bencana alam, urang Tionghoa loba nu luas ninggalkeun nagara, najan ceuk babasan ukur mawa baju saraket awak.

Estu modalna nekad, batan hirup di nagara nu teu weleh hariwang jeung diudag-udag kasieun sarta teu jongjon usaha.

Halaman:

Editor: Nanang Supriatna


Tags

Artikel Pilihan

Terkait

Terkini

Terpopuler

Kabar Daerah