Network
Sakola di Garut mah apanan aya baé cenah palajaran ngojay di Cipanas Tarogong téh. “Éta pan pangeluaran tambahan,” pokna deui. Ceuk manéhna, sawatara sakola di Garut gé saban taun geus biasa aya acara lalampahan jauh, maké label studi tour. “Ah, naon, piknik biasa wé sabenerna mah,” cenah deui.
Dina medsos mah, loba netizen anu nyacampah kana ieu kagiatan. Nyacampahna lolobana ka guru-guru, sabab dianggap néangan bati tina kagiatan wisata. “Pan sakurang-kurangna guru mah haratis dina milu téh sabab diperenahkeun salaku pembimbing,” ceuk Gunarsa, urang Cimenyan Bandung.
Inyana kungsi keuheul sabab budakna anu di SMA, kungsi indit ka Yogyakarta tumpak karéta api ekonomi nu miangna ti Stasiun Kiaracondong. Karéta apina anu tabuh dalapan isuk-isuk. Tapi cenah ti Cimenyan tonggoh mah kudu miang bada subuh, da jauh atuh ti Cimenyan ka Kiaracondong téh.
Pihak guru atawa sakola loba disalahkeun, aya anu tugenah. Suparlan guru ti salasahiji SMA di Bandung nyebutkeun karya wisata téh geus maneuh diayakeun saban taun. Ieu gé lain cecelengcengan mawa karep sorangan kumaha ceuk kahayang sakola. L “Pan éta mah geus putusan rapat antara sakola, OSIS jeung komite sakola,” pokna.
Di sakola sejen mah diayakeunana karya wisata teh henteu dapon sok sanajan geus maneuh dsataun sakali. Pihak sakola ngayakeun karya wisata teh dumasar kamandang ti para siswa jeung kolotna nu meh kabeh nyatujuan karya wisata. Pihak sakola ngirim surat ka kolot siswa satuju henteuna karya wisata.
Sanggeus meunang kasuluyuan, terus dibadamikeun deui, diasakkeun deui, ku cara ngajak gempungan nu diluluguan ku komite sekolah. Ngabadamikeun waragadna, naon wae objek nu bakal dianjanganana, naon wae tugas siswa, kudu kumaha siswa jeung sajabana sangkan tina karya wisata siswa beubeunangan.
Ti dinya sakola ngajokeun idin ka dinas pendidikan. SD jeung SMP mah menta idinna ka dinas pendidikan kabupaten atawa kota. Ari tingkat SMA jeungb SMK ngajukeun idinna teh ka dinas pendidikan provinsi. Dinas teu kitu wae ngaluarkeun idinna teh, tapi nengetan heula kagiatanana salila karya wisata.
Suparlan nyebutkeun nu ngaranna studi tour atawa karya wisata geus jadi tradisi di sakolana, malah di sakola mana baé. Ngan ka hareupna, panitia atawa biro perjalanan nu ngurusna kudu ati-ati dina milih beus pariwisata. “Ulah ditéangan pédah sewahna murah tapi kualitas beusna goreng najan casingna (karasorina) hade,” pokna.
Ceuk Suparkan ari di sakolana mah tetep nyekel papagon anu luyu jeung studi. Contona, lamun karya wisatana ka Candi Borobudur, di ditu geus disadiakeun guide anu dibayar. Guide nerangkeun sajarah anu raket patalina jeung sajarah Candi Borobudur. “Engké balikna siswa wajib nyieun artikel laporan ngeunaan Borobudur,” pokna.
Suparlan oge teu beda pangsiunan kepala SMP tadi, balaka ngaping barudak karya wisata teu bisa jongjon ieuh, pinuh ku karempan jeung karisi. “Leres pisan ngemplongna saatos karya wisata lumangsung lungsur-langsar sarta murangkalih tiasa aruih ka bumina sewang-sewangan kalayan salamet,” pokna.*** Aan MP, Nanang, Jarkasih
