Network
“Hus, arandika mah bet nyela-nyela omongan. Sisindiran nu kitu téh. Hartina, teu disangka teu dinyana.”
“Beu, atuh ulah sok sindir-sampir, barina gé. Togmolkeun wé, da jeung Anom mah bébas merdéka,” ceuk Ki Amuksaketi, teu riuk-riuk.
Sangkuriang méré isarah jempé ka nu duaan.
“Mangké heula... Bieu disabit-sabit andika téh hirup dina abad ka-20. Tah, naon maksudna ari éta?” pokna ka Profésor Kabayan.
“Nu dimaksud ku kami, nyaéta rébuan taun sanggeusna taun ayeuna. Jadi, mun andika hirup dina jaman ieu, kami mah hirup dina jaman jaganing géto... Ké, ari ayeuna pancegna taun sabaraha?” Profésor Kabayan malik nanya.
“Duka teuing. Da teu nyaho kana itungan taun, kaula mah,” témbal Sangkuriang.
“Abad kasabaraha atuh?”
“Duka teuing deuih. Pokona, ka kaula mah tong nanyakeun masalah nu karitu. Teu nyaho!”
“Geus wé, lah, supaya singget mah... jaman tikotok dilebuan wé kituh!” ceuk Ki Amuksaketi.
“Hus, bet ku aranéh ari andika!” témpas Ki Amuksalaksa. “Jaman tikotok dilebuan mah atuh jaman baheula béh ditueun baheula. Bet teu lumrah jaman ayeuna disebut jaman tikotok dilebuan.”
