Network
Najan anu ditepikeun ku eta lalaki teu salah, tapi ngadadak panon Putri Anjungsari buringas, jeung beungeutna beureum. Ramo katuhuna dikeupeulkeun mani tipepereket. Tapi Olot Kaya, Ranah, Bena jeung Rait mah teu engeuheun lantaran kabehanana oge taya nu wanieun neuteup Putri Anjungsari. Kadenge Putri Anjungsari ngarenghap panjang, paromanana kawas biasa deui.
“Minantu dia teu narima Pajajaran dikitu-kitu?” Putri Anjungsari nanya deui, sorana rada ngageter, siga aya nu ngagolak dina jero hatena.
“Enya. Parea-rea omong antukna. Minantu kami cenah nyebutkeun Carbon campelak ka kolot. Kadongsok ku urang wetan, misahkeun maneh ti Pajajaran. Ari luluhur Carbon mah ngadegkeun karaton oge nyanghareup ka Galuh, tanda teu poho ka luluhur, tanda ngahormat ka luluhur. Bakal tideuha, ceuk minantu teh.”
“Terusna kumaha?”
“Itu teu narima. Bitotama, ngadu jajaten. Alatan perjurit Carbon ngalobaan, minantu kami kasoran, anak kami nu milu ngabantuan ngalawan, sarua kasoran. Perjurit Timbanganten nu jumlahna leuwih saeutik nyaralametkeun diri, loba nu taratu. Salasaurang miang ka dieu, ngabejaan. Kami miang ka Timbanganten neang incu, dibawa ka dieu.”
“Layon siwi jeung minantu dia kapanggih?” ceuk Olot Kaya.
“Memeh arindit, perjurit Carbon ngubur layonna. Ngan teu apal nu mana kuburanana lantaran perjurit Timbanganten oge aya sababaraha nu tiwas. Kami teu ngaludang deui.”
“Incu dia arapaleun?” Olot Kaya nanya deui.
“Arapaleun. Ceuk perjurit Timbanganten, minantu jeung anak kami, katut sababaraha perjurit Timbanganten rek arindit ka kulon. Harayangeun ngabantuan raja, hayangeun ngabela Pajajaran.”
Taya nu ngomong deui. Kabeh oge anteng dina pikiranana sewang-sewangan. Tapi kabeh oge muser kana kaayaan nu keur karandapan ku dirina, ku karajaanana, ku rajana, jeung ku perjurit Pajajaran nu keur tohtohan mertahankeun Pakuan Pajajaran nu geus meh 12 taun dikepung ku Banten nu dibantuan ku Cirebon jeung Demak.
