Network
“Urang dieu dia teh?”ceuk Bena.
“Teu salah,” ceuk eta lalaki bari deku, kadaharanana ditundaan di hareupeun Bena, Rait jeung lalaki nu ku Putri Anjungsari disebut Paman. “Empek geura ngadawang, meungpeung haneut keneh.”
“Geus lila jaga kuda di ditu,” Bena nanya deui.
“Isukan jeung saterusna moal jaga deui kuda di warung,” tembal eta lalaki ngora bari seuri.
“Naha?” Rait milu nanya.
“Kula dipelak di ditu ku ieu,” tembal lalaki ngora bari ngareret ka “paman”.
Lalaki “paman” ukur seuri.
Bena jeung Rait teu nanya deui. Duanana ngartieun, lalaki ngora teh ngahaja sina digawe di warung, jadi tukang jaga kuda, pikeun ngajaga nu datang ti kulon, jeung pikeun nengetan, nalingakeun kaayaan. Cindekna mah pikeun ngajaga kasalametan urang kulon nu lunta ti Pajajaran ngajugjug kaler.
Tetela memeh Putri Anjungsari miang teh sagala rupana ku raja Pajajaran geus disiapkeun sangkan Putri Anjungsari waluya tepi ka Kawali. Bena jeung Rait beuki yakineun, urang Sunda, urang Galuh masih nganteng ka Pajajaran. Lamun bariluk ka Cirebon mah, lalampahan ngajugjug ka Kawali bakal beurat, loba halang harunganana.
Sakitu mah lalampahan ti Pajajaran tepi ka bawahan Sumedanglarang kaitung lungsur-langsar, najan sababaraha kali manggih pibahlaeun. Bena jeung Rait ngaduga ti Sumedanglarang tepi ka Kawali bakal leuwih lancar deui. Komo deui aya lalaki leutik tapi seuseug nu sigana lain jalma samanea.
