Network
ONGKOH deuih angin sakitu ngagelebugna, nebak kana awak Ki Amuksaketi jeung Amuksalaksa anu nya jangkung nya kuru, persis siga gantar.
"Beu, beu, beu… Ki Kabayan mah lain ngabéjaan, nyingkah sing jauh kituh!" omong Ki Amuksaketi ngajorowok, bari lumpat sakalumpat-lampét ngajauhan éta tempat.
"Heueuh, nyana-nyana bakal kapangpéngkeun awak mah, meureun geus ti tatadi kami duaan nyingkah ngajauhan," timpah Ki Amuksalaksa, bari tuluy nuturkeun Ki Amuksaketi nyingkah ti dinya.
Tapi cumah, omongan Ki Amuksaketi jeung Ki Amuksalaksa téh teu ieuh dipaliré ku Profésor Kabayan, da mémang teu kadéngéeun.
Nu kadéngé téh ukur gumuruhna sora tina mesin waktu téa wé.
Ngaguruh leuwih-leuwih ti jelegurna gunung nu keur bitu.
Teu lila, les baé mesin waktu téh ngaleungit tina panénjo duanana.
**
