Network
GALURA - Méh loba tradisi dilakonan masarakat nalika mapag Ramadan.
Éta pirang-pirang tradisi nu dilakukeun ku warga téh ngeuyeuban khasna kaayaan ngabagéakeun bulan Ramadan.
Salasahiji tradisi nu mindeng dilaksanakeun enggoning mapag Ramadan téh nyaéta tradisi mawakeun.
Sakumaha daérah séjénna, di Bandung Raya gé ilahar masarakat ngalakonan tradisi mawakeun, utamana di padésaan.
Ceuk Ahmad Jaelani (55), inohong masarakat Desa Cihanjuang, Kecamatan Parongpong, Kabupaten Bandung Barat, mawakeun téh tradisi titinggal karuhun minangka pangbagéa datangna bulan Puasa.
Salasahiji hikmah tina tradisi mawakeun nyaéta maheutkeun tatali silaturahmi kulawarga.
Baca Juga: Tradisi Jaman Baheula di Ciamis, Kuramas di Sungapan Cai Piisukeun Puasa Bulan Ramadhan
Tradisi mawakeun ilaharna dilakukeun pidua atawa pisapoéeun bulan puasa.
Anggota kulawarga, upamana anak, munjungan ka kolotna, bari mawakeun asakan.
Mun kolotna geus teu aya, adina nu ngadatangan lanceuk pangkolotna, bisa ogé ka nu jadi uwana, atawa ka nu dipikolot ku kulawarga.
Anapon asakan bahankeuneun téa disusun tur diwadahan dina rantang.
Asakanana gé khas, diwengku sangu, semur daging atawa gepuk, pindang endog, tahu jeung goréng témpé, sambel goréng kentang, sarta bangsaning tumas-tumis atawa ase.
"Mangsa keur budak, kira pertengahan taun 1970-an tepi ka 1980-an, kuring sok mindeng parebut pahayang-hayang nganteurkeun éta asakan. Sabab, mun geus nganteurkeun téh sok dikeupeulan ku nu dianteuranana," ceuk Ahmad Jaelani.
Manéhna mertélakeun, tradisi mawakeun gé minangka wujud tanda bakti anak ka nu jadi kolot.
Baca Juga: Munggah Mapag Bulan Suci Ramadhan di Ciamis Kaler, Ngabedahkeun Balong
Neda du'a restu kolot jeung ménta hampura, minangka bekel kahidmatan geusan ngalakonan ibadah puasa Ramadan.
Nyoréang mangsa ti heula, di lemburna harita, manéhna ngajingjing rantang tepi ka mangkilo méter, mapay jalan désa atawa mapay galengan sawah. Éstu pangalaman nu teu kopopoheukeun.
Sakapeung, ku loba nu dijugjugna, bisa tepi ka dua poé noron manéhna nganteuran éta asakan ka kulawargana téh.
Ari kiwari, naha masih aya kénéh nu sok ngalaksanakeun tradisi mawakeun?
"Hanjakal, ayeuna mah geus arang nu ngalaksanakeun tradisi mawakeun. Sainget kuring, tepi ka awal 1990-an masih aya, ka dieunakeun lir nu ngahiang. Tradisi mawakeun kari waasna," ceuk Ahmad Jaelani.
Padahal, dina tradisi mawakeun mapag bulan Ramadan téh mibanda hikmah wujud tanda bakti nu jadi anak ka kolotna atawa kulawarga nu dipikolot, sarta maheutkeun tatali silaturahmi.***
