Ku: Emha Ubaidillah
BAH Ara nyentak duaan budak ngora hareupeunana.
“Geus deuk sataun latihan, can belul kénéh waé!”
Nu duaan, Érik jeung Rudi, patingpuringis. Duaanana anggota rombongan kuda lumping bagian bangbaronganana. Kuda lumping anu di lembur jeung sabudeureunana kakoncara panghadéna, tur dipikawanoh ku sebutan kuda lumping ‘Rampayak Naga’. Paguron seni anu dipingpin ku Bah Ara téh kungsi sababaraha kali jadi juara, dina kompetisi bangbarongan di puseur kota kabupatén.
Gudubrag. Érik jeung Rudi tigedebut deui ngalantarankeun Bah Ara dadas kasabaranana,
“Minggeus lah, baralik wéh kadituh!”
Duaan budak ngora petétan kuda lumping Rampayak Naga unggeuk sedih, ngaraléos bari masing-masing ngagusur bangbaronganana, keur saterusna cluk-clak kana motor turungtung kameumeut maranéhanana. Harepan Bah Ara téh ku Érik kakodok, hayang mulangkeun deui kajayaan Si Rampayak Naga, ngaliwatan Si Céngos, ngaran bangbarongan cekelan manéhanana.
Anu cenah nurutbuat ti landian jawara baheula jaman ahir Pajajaran. Bah Ara téh lain asli urang lembur tapi jalma bubuara ti pawétanan nagri wide. Anu matak, bangbarongan jeung kuda lumping asuhanana teu weléh aya unak-anik pawétanan, boh igel boh saragemna.
“Rik, hayu ah! Ituh keur ditungguan ku Andi jeung Surya di juru alun-alun!” ceuk Rudi sadatang-datang téh, bari nepak taktak Érik. Peuting éta, lembur dumukna Si Rampayak Naga keur haneuteun, ku sabab geus dua peuting raraméan paméran budaya daérah.
Nu dagang gorali, aromanis, goréng suuk, goréng jagong beledug jeung nu lianna ngajalajar ningker kubengan lapangan. Andi jeung Surya gugupay ti kajauhan. Opat sobat nu geus sakulah sakolih ti SD kénéh téh ngumpul di handapan jumplukan widara kawak.