Network
Puguh baé antukna mah kabéh-kabéh padaréang nyaluyuan kana kekecapan anu bieu dikedalkeun ku Kreon.
Mireungeuh kitu, Oidipus geuwat ngulangkeun leungeun, méré isarah supaya saréréa teu nyoara.
“Najan kaula lain urang dieu, jeung éta rajapati téh kajadian saméméh datangna kaula ka dieu, jadi kaula teu mungkin kabaud dina éta perkara, tapi kaula boga kawajiban pikeun nyusud anu boga dosana,” omong Oidipus, leuwih ngagedur batan kekecapan anu tadi dikedalkeun ku Kreon. Saréréa taya nu kecét.
“Jadi…,” Oidipus nuluykeun omonganana, “kaula maréntahkeun ka sakumna warga Thebes, lamun sakirana aya nu nganyahoankeun saha mangkelukna nu geus wani-wani maténi Raja Laius, tong sieun, balaka baé ka kaula. Kaula bakal ngajamin kasalametanana. Ka manéhna ogé kaula bakal méré hadiah anu kacida lobana. Atuh sakumna warga Kota Thebes bakal nganuhunkeun nu taya hinggana. Jadi, sakali deui, tong sieun, geuwat nyarita ka kaula.” Oidipus ngarénghap, mencrong seukeut ka sakumna jalma nu araya. Jalma-jalma nu araya dina éta riungan, ngareluk tungkul. Kasima ku pencrongna Oidipus.
Baca Juga: Perang Bubat dina Carita Lisan di Desa Luragung Landeuh, Aya Putri nu Teu Milu ka Majapahit
“Malah, lamun sakirana nu boga dosana téh aya di dieu, sarta ngarasa sieun pikeun ngaku kana dosa nu geus dipilampahna, kaula miharep, tong sieun nyanghareupan hukuman. Lantaran kaula moal ngahukum sabeurat-beuratna. Dina beuratna gé, paling saukur kudu nyorang hukuman buang!”
Deui-deui Oidipus ngarénghap.
Deui-deui mencrong seukeut ka wargana nu ngareluk jiga bueuk meunang mabuk.
Saurang gé taya nu nyoara.
