Network
"Tah, enya, semet dinya....," Oidipus uggut-uggutan. "Ayeuna urang tuluykeun..."
"Enya, sok atuh. Ramé ogé geuning nanggap lalakon andika téh ari ti jinisna langsung mah," omong Profésor Kabayan.
Ngadéngé omongan kitu ti Profesor Kabayan, Sangkuriang ngagebés.
"Hus, ari taeun téh! Andika mah kalah hayoh ngarasa senang batur keuna cocoba téh!" kituna téh bari ngadelék ka Profésor Kabayan.
"Heuheuy, ulah salah harti, Ki Dulur. Justru kami mah ngarasa milu prihatin ku kajadian anu tumiba ka ieu dulur urang."
"Tadi geuning nyebut ramé?!"
Baca Juga: Nu Milu Uji Kompetensi Wartawan Angkatan 62-63 di Karawang, 88% Hasilna Nyugemakeun
Baca Juga: Kabayan Ngalanglang Jaman (24): Nu Kagunturan Madu Karagragan Menyan Bodas
"Euweuh hubunganana antara ramé jeung rasa prihatin mah, Ki Dulur. Mun disambung-sambungkeun gé da moal nyambung atuh. Ramé nya ramé, prihatin nya prihatin. Sah deui. Béda jejer!"
"Éééh, kalah pacéntal-céntal, geuning. Tuluykeun moal, ieu téh?" ceuk Oidipus, nyureng.
