Network
“Tadi isuk-isuk asana ngaliwat, leumpangna siga malaweung, remen tungkul nempo tincakeun,” ceuk tukang warung deui.
Putri Anjungsari, Olot Kaya, Rait, jeung Béna silihrérét. Lalaki nu duaan mah mencrong ka nu anyar datang jeung ka tukang warung.
“Kami turun tina kuda. Nyampeurkeun eta lalaki. Ku kami ditanya. Teu némbal. Ditanya deui angger teu némbal. Bisi kurang déngé, nanya téh ditarikeun, satengah nyorowok. Manéhna ngarénjag bangun reuwaseun, neuteup ka kami…..”
“Laju?” ceuk tukang warung.
“Inyana nanya jalan nu ka Pakuan Pajajaran.”
Putri Anjungsari, Olot Kaya, Béna, Rait, tarungkul. Lalaki nu duaan ngarongkong kendi nu eusina wedang legen.
“Ceuk kami téh, tuluy waé mapay ieu jalan…. Tapi manéhna ujug-ujug ambek jeung nyarékan lak-lak dasar, pajah kami ngaléjokeun. Malah terus ngalugas bedogna….”
“Tuluy…?”
“Bedogna diamang-amang ka kami. Kami mundur, manéhna nyampeurkeun bari angger ngamang-ngamang bedog. Nya kami mancal deui kana kuda, terus negarkeun kuda, rumasa teu bisa gelut. Tapi teu ngudag, waktu dilieuk, manéhna katempo mubus ka rungkun saliara, beulah katuhu jalan.”
Lalaki nu duaan, duka pedah naon, ngarérét ka Olot Kaya.
