Network
“Béja kumaha ?” Haté jol ratug.
“Dadang aya nelepon teu ka Lia?”
“Henteu, kunaon kitu?”
“Bieu ngabéjaan, Doni ditarik kawin ku urang Acéh, wawuh sabulan dina pésbuk, terus budak awéwéna nyusul ka Cianjur, meunang saminggu. Dijajapkeun ka ditu, tapi pas datang, ku kolotna langsung ditarik kawin.”
“Astagfirullohaladzimm!” teu sadar biwir ngagorowok tarik.
“Puguh enya, Euceu ogé reuwas. Ayeuna Doni di ditu, teu bisa balik. Nungguan dikirim NA jeung KK, apan KTP-na mah milu ka kulawarga Ema basa nyobaan ngalamar pagawéan di lembur. Euceu kudu ngurus susuratanana, mun bérés rék dikirim ngaliwatan jasa kurir ka peuntas.”
“Asa lieur kieu, dicerek tuur di lembur batur bari malangmang-mulungmung jauh ti dulur ti baraya, naha cageur kolot budak awéwéna? Apan Si Doni téh kakara duapuluh hiji taun, lumého kénéh, usaha ogé acan bener. Réy Mbayang onaman ka Dinda Haw, najan kawin ngora ogé da puguh tingkat ékonomina.” Kuring kalah jadi ngacapruk inget ka artis.
“Nya ari mikir ka dinya mah, ngan cenah budakna daékeun da rék dimodalan ku pimitohaeunana.”
“Ngan angger teu ngarti, kunaon bet narik kawin ka jelema saliwat, boa budak urang dijadikeun boreh? Misal ieu mah, saha nu apal budak awéwéna geus aya eusian, néangan nu daék jadi bapa, manggih budak polos jeung boloho.”
“Bisa jadi, atawa sina mantuan di kebon boa?”
