Network
Ukur impinan sabenerna mah. Jeung Ma Iyah ogé embung percaya. Ngan teuing atuh, ti saprak anakna dodongéng soal impian, bet jadi pikiraneun.
Ma Iyah téh geus ditinggalkeun maot ku salaki, baréto. Boga anak ngan hiji, Suyéti. Sasat di imah téh ukur duaan. Dulur mah loba, ngan jararauh. Geus baroga imah masing-masing.
Basa Suyéti ditikah ku Jang Nana, saméméhna dipénta sarat ku Ma Iyah: meunang ngawin Suyéti, tapi kudu cicing ngariung di imah Ma Iyah.
Enya ari mimitina mah Jang Nana satuju, malah sukur wé nu aya dititah cicing di imah mitoha sabab da acan kabedag boga sorangan. Ari imah kolot-kolotna Jang Nana mah jaba ngontrak jaba loba pangeusina.
Enya ukur tepi ka baroga budak dua, cicing marengan Ma Iyah téh, sabab Jang Nana kudu gawé di Jakarta dina proyék bangunan kantor pamaréntah.
Meunang tilu bulan mah, Jang Nana masih kuat hirup misah jeung anak-pamajikan. Manéhna gawé di Jakarta, anak jeung pamajikan tetep maturan Ma Iyah. Ngan lamun diitung-itung, bahruteng atawa biaya sapopoé jadi olok. Sasat boga rumah tangga dua, meureun. Kudu ngabayuan nu di Bandung jeung kudu ngurus pengeluaran sapopoé di Jakarta. Acan biaya tambahan sabab saminggu sakali kudu balik ka Bandung. Tungtungna Ma Iyah kudu ngéléhan, kudu daék hirup sorangan sabab anak jeung incu dibawa ku salakina. Pleng ari geus kitu mah. Suyéti paling tilu bulan sakali balik ka Bandung.
Tah, ayeuna gé dina nyanghareupan lebaran, Ma Iyah téh kakara bisa karumpul deui jeung anak-incu.
Ngan kitu geuning, kalah ka nampa dongéng anu matak jadi pikiran keur Ma Iyah. Malah ti saprak nampa dongéng impian nu jadi anakna, Ma Iyah mah kalah ngingu pikiran nu goréng-goréng.
“Boa Si Yéti téh bakal pondok umur …,” cenah dina jero haténa.
Kacipta lamun éta impian téh jadi kanyataan, enya Suyéti paéh ngora-ngora, meureun bakal ninggalkeun budak sadua-dua. Lamun budak milu ka manéhna, jelas teu sanggup. Sabalikna lamun budak dibawa ku bapana, manéhna bakal leungiteun incu.
