Network
“Telik sandi, kitu?” Ranah mairan.
Olot Kaya ngahuleng bangun aya nu dipikiran. Kitu deui nu opatan. Teu nyarita deui. Haténa mah kabéh ogé galécok. Tacan pati jauh ti Pakuan Pajajaran geus manggih kajadian nu kaharti. Komo engké mun geus deukeut ka Kawali. Apan Kawali mah ngatapel wates jeung wewengkon nu geus dicangking ku Cirebon.
Putri Anjungsari banget teu ngartieun bapana nitah ngungsi ka Kawali, lain ka wewengkon nu sakira moal disaba ku urang Banten jeung ku urang Cirebon. Atuh bapana ngungsina ka Pulosari nu teu jauh jeung puseur kasultanan Banten. Putri Anjungsari nganggap dirina jeung bapana sarua jeung oray nyampeurkeun paneunggeul.
Kungsi éta ogé ku Putri Anjungsari ditanyakeun ka bapana. Ngan bapana henteu ngajawab kalayan jéntré. Ukur ngajawab sagala rupana geus dibalitungkeun jeung meunang mikir kalayan asak bari merhatikeun kamandang para kokolot Pajajaran jeung ti puragabaya.
Putri Anjungsari teu terus tetelepék, najan masih panasaraneun. Ongkoh deuih bapana mun ngalongok ka Pakuan Pajajaran henteu nyalsé lantaran kaayaan keur genting. Tara lila. Sakanyahona ukur sapeuting dua peuting.
Anu apaleun bapana aya di Pakuan Pajajaran ogé teu loba. Ukur kulawargana nu masih kénéh di karaton, mantri kapercayaan bapana, jeung puragabaya nu ngawalna. Emban jeung prajurit nu ngajaga karaton ogé tara nyahoeun, tambah deui bapana sok nyamur.
Ku kanceukna, ku Déwi Purnamasari, Putri Anjungsari dipapagahan ulah cangcaya, kudu percaya ka bapana. Bapana moal mungkin nyilakakeun nu jadi anak.
Bisa jadi bapana geus ngabéjaan urang Kawali, bapana geus ngirimkeun utusanana sarta geus meunang tanda kasanggupan urang Kawali dicicingan ku Putri Anjungsari jeung sanggup ngajaga Putri Anjungsari ulah tepi ka urang Cirebon apaleun.
Masing kumaha waé ogé urang Kawali, najan kungsi diperangan ku luluhurna, ku Surawisésa, tetep ngait ka Pajajaran. Nu ngadeg tahta di Pajajaran dihenteu-henteu ogé rundayan Kawali, rundayan Galuh. Urang Pakuan Pajajaran ogé angger mikolot ka urang Galuh.
“Amun téa mah telik sandi Cirebon saha nu mergasana?” ceuk Béna ngamimitian deui ngajak nyarita.
