Network
Ras kana dosa-dosana ti heula. Kacipta kénéh dina kongkolak panonna, harita, bulan Syawal taun katilu Hijriyah, taun katilu hijrahna kaom Muhammad ka Yatsrib (Madinah), meneran bulan Maret 625 Maséhi, Hindun jeung pasukan Quraisy nu dipingpin ku salakina males pati dina Perang Uhud. Harita manéhna nitahan Wahsyi pikeun maténi Hamzah bin Abdul Muthalib, paman Muhammad, lantaran ngukut kadengdem. Haténa teu weléh ngunek-ngunek pédah dina perang saméméhna, Perang Badar Kubra, kulawargana tumpur ku sabetan pedang Hamzah. Bapana ‘Utbah bin Rabi’ah, pamanna Syaibah bin Rabi’ah, jeung lanceukna Walid bin ‘Utbah (Al-Walid), ngemasing pati alatan Hamzah.
Si Wahsyi, abid anu dibibitaan kamerdékaan ku Hindun, geus lumaku curang di pangperangan. Susulumputan tukangeun batu-batu galedé, bari ngincer-ngincér nyawa Hamzah anu harita keur nyanghareupan musuh. Sabot Hamzah bongoh, belewer baé tumbakna melesat muru ka awak Hamzah, meneran kana dadana, parat tepi ka tonggong.
Hindun anu geus ngukut kadengdem sataun lilana, kalawan biadab ngabelék dada Hamzah anu geus ngajepat jadi layon. Geus kitu, jantungna diala bari tuluyna dicapék, tuluy dilepéhkeun deui. Teu cukup ku kitu, pangambung Hamzah, cepilna sadua-dua, teu tinggaleun deuih lambeyna, dikeureut, dipaké perhiasan geulang ku manéhna.
Inget ka dinya, Hindun gogodeg, semu nu hayang nyinglarkeun sakabéh ingétanana. Teu wasa ngabayangkeun dirina anu pinuh kaceuceub, kejem, telenges, taya rasrasan. Dirina mungguh lamokot ku dosa. Ras deui kana omongan batur, anu méré jujuluk ka manéhna; Akilatul Akbad, si tukang ngahakan jantung!
Leng deui ngahuleng saendeng-endeng.
“Keur naon anjeun téh, ya Umi, bet huleng jentul kitu? Jeung éta deuih, semu aya nu dipikiran?” cék salakina.
Teu waka némbalan. Ngarénghap jero naker. Tuluy mencrong ka salakina. “Ayeuna mah geus panceg haté, ya Abi, kuring rék nuturkeun anjeun. Panggihkeun kuring jeung Rosululloh.”
Abu Sufyan colohok. Tapi haténa mah bungangang.
“Jadi... maksudna... anjeun rék ba’iat ka Rosululloh. Rék ngedalkeun kalimah sahadat?” Hindun unggeuk pinuh kayakinan. “Ke, ke heula… Kapan anjeun téh sakitu miceuceubna, sakitu ngunek-ngunekna, naha ayeuna bet hayang manut ka Muhammad?!”
Hindun ngahuleng heula sakedapan, tuluy ngarénghap.
