Network
Putri pangiring Dyah Pitaloka mah tepi ka ceurik eueuriheun. Ku sabab euweuh dagoaneun deui lantaran raja jeung rombonganana gugur di palagan Bubat, paraprajurit téh terus balik ka Kawali seja ngabéjaan urang karaton.
Salila di perjalanan muru Kawali, paraprajurit gawéna murang-maring baé. Ari putri karaton, da puguh awéwé cipanonna teu weléh murubut.
Gering parna
Di satengahing lalampahan di lebah Luragung Landeuh ayeuna, putri ti Kawali téh katarajang gering parna. Sigana kaleleban ku Dyah Pitaloka, dununganana.
Para prajurit kacida pisan bingungeunana. Saurang aki-aki nu katelahna Suramanggala nyobaan ngubaran, ngan ku sabab kasakitna geus parna antukna eta putri tilar.
Anu dianggap makam putri pangiring Dyah Pitaloka perenahna di Désa Dukuhmaja, désa pamekaran ti Luragung Landeuh, masih kabawah Kecamatan Luragung.
Ku urang dinya disebutna makam Nyi Inten Galuh, pédah asalna ti Galuh, ti Kawali. Tepi ka danget ieu makam Nyi Inten Galuh dirumat hadé pisan.
Paraprajurit nu 42 urang sanggeus ngurebkeun layon Nyi Inten Galuh, neruskeun deui lalampahanana. Saméméh indit nitipkeun heula barang-barangna, di antarana bae keris, tumbak, rompi (baju has prajurit) sarta nyebutkeun hiji mangsa bakal dicokot deui.
Pakakas perang bieu, tepi ka ayeuna masih kénéh, jadi banda désa nu dirumat kalayan hadé. Paraprajurit téh henteu kungsi tuluy miang ka Kawali, tapi terus ngahiang, cenah sok némbongan mangrupa maung lodaya.
Masarakat di Luragung mah mikawanoh pisan kana sajarah lisan bieu. Malah kamashurna ngéléhkeun carita ngeunaan pamingpin Luragung sorangan, Ki Gedéng Luragung.
