Network
“Boa geus palid jauh.”
“Lebah dieu mah caina ngeuyeumbeu, pangna dipake pameuntasan ku nu rek mujasmedi oge.”
“Iraha Ki Olot nyisina.”
“Nya kateuing. Panasaran? Isuk wae tetelepek.”
Bena nyerengeh.
“Kami rek ka warung,” pokna bari ngalengkahkeun sukuna.
Nu mawa obor tiban ngareret. Teu ngomong sakecap oge. Sanggeus jauh ti nu lebah nu mawa oncor, Bena lumpat bebelesatan. Hayang buru tepi ka warung. Sugan aya pituduh ti Putri Anjungsari atawa ti Olot Kaya.
Teu sakumaha lila tepi ka warung nu dituju. Sup ka jero warung, ukur aya tukang warung lalakina nu tugur. Dibaturan ku saurang jajaka nu keur meumeujeuhna belekesenteng. Prajurit Cirebon mah geus euweuh.
Bena diuk dina bangku nu hareupeunana bale-bale tempat neundeun cai kopina.
“Ti mana? Lila. Tuh, cikopina geus tiis. Rek ninyuh deui?”
