Network
"Duh, hampura, Lur. Euweuh maksud kami ngareureuwas andika," ceuk saurang di antarana.
Baca Juga: Conto Ngalarapkeun Peribahasa Sunda dina Kalimat
Oidipus ngembang kadu. Tayohna kasima ku jalma anyar datang.
Kétah, duka jalma, duka mangkeluk nanahaon, duka mangkeluk ti mana horéng deuih.
Tuda mun disebut jalma, asa piraku, papakéan anu diparaké ku nu duaan éta éstu teu ilahar jeung manéhna. Kitu deui tina omonganana, enya-enya teu pikahartieun.
"Ssss... sa... saha arandika téh?" ceuk Oidipus, arapap-areupeup. "Naha andika duaan téh... déwa nu diutus pikeun ngahukuman kaula? Naha andika duaan téh utusan Déwa Zeus putra Kronos?"
Jalma duaan nu karék kaluar tina barang ahéng téh, silipelong.
Baca Juga: Kabayan Ngalanglang Jaman (14) : Oidipus, Nanggung Dosa ti nu Jadi Bapa
“Beu, tétéla urang téh nyasar ka tempat anu henteu sajaman jeung urang, Sangkuriang. Jeungna deui, anu pikahariwangeun mah urang nyasar ka tempat anu masarakatna béda pisan basana, teu pikahartieun omonganana. Bieu pan kareungeu ku andika meureun, basana mungguh teu matak kaharti. Enya, ieu mah lain Tanah Sunda, Sangkuriang. Basana gé lain basa Sunda. Kumaha atuh, urang bakal hésé gunem catur?” ceuk nu saurang ka nu disebut Sangkuriang.
Mireungeuh pananyana teu diwaro ku nu duaan éta, Oidipus ngomong deui leuwih tatag ti nu tadi. Tayohna mah neger-neger manéh.
