Surti kana eusi haté pamajikanana, Laius geuwat ngomong deui.
"Mémang, geus lila naker kami téh mikahayang anak. Anak anu engkéna bisa ngawaris kami jadi raja. Anak anu engkéna bisa nuluykeun kami ngaheuyeuk dayeuh ngolah nagara di ieu Nagri Thebes. Tapi...," omongan Laius teu kebat.
"Tapi naon?"
Laius ngarénghap sakedapan.
Leng ngahuleng sajongjongan.
Iokaste tambah panasaraneun baé. Sorot panonna neuteup seukeut ka salakina, bangun hayang ngobét eusi haté salakina.
"Tapi naon?!"
"Hhhh...!" Laius ngarénghap jero naker.
Laju... leng deui anteng dina lamunanana.
"Tuh, nya, ditanya téh kalah bungkem!"