Network
Kakara gé anggeus Ki Amuksaketi ngomong kitu, jol aya sora ngaguruh tarik naker. Tatangkalan tingpelendoy-tingrarieg, malah sawaréh mah aya nu runtuh, méh baé ninggang ka nu tiluan.
Untungna kalawan rikat maranéhna ingkah ti dinya.
"Tobat, tobaaat! Aya naon ieu téh?!" omong Ki Amuksaketi mani pias, bari tuluy melong ka Ki Amuksalaksa anu leuwih-leuwih ti pias.
"Hih, nyao! Na bet nanyakeun ka kula?!" témbal Ki Amuksalaksa bari rarat-rérét ka saban madhab.
Ngan Sangkuriang anu katémbong henteu tagiwur téh.
Sangkuriang taki-taki masang jurus. Panca indrana siap sayaga bisi aya bahaya anu ngancam maranéhanana.
Basa aya tangkal pinus runtuh rék ninggang pisan manéhanana, rikat pisan Sangkuriang ngagajleng ngajauhan.
“Haram jadah!” pokna, ngagorowok.*** Lajengkeuneun
Baca Juga: Kabayan Ngalanglang Jaman (7): Nyasar ka Jaman Sangkuriang
