Aki Kanta seuri. “Ongkoh bisi disangka urang Carbon tumpak kuda mah,” pokna.
Semah mencrong ka Aki Kanta.
“Loba nu kadarieu urang Carbon, kitu?” pokna.
“Bera mah henteu. Ngan sok aya wae unggal poe oge, tumpak kuda. Aya nu balantik, aya oge nu laha-loho wungkul,” tembal Aki Kanta.
“Perjurit?”
“Kula teu bisa mastikeun.”
“Meureun bisa kateguh dina ringkangna?”
“Pan bisa nyamur. Nyumput di nu caang,” tembal Aki Kanta. “Aeh, Ba, mana keur nyuguhan?”
“Keun wae, ke hanaang mah nyokot sorangan,” ceuk semah.
Teu lila Suba ngurunyung, mawa cai haneut jeung lalawuhna. Song disodorkeun.