Sastra Sunda Putri Anjungzsari (80), Di Tutugan Gunung Cakrabuana Dipegat ku Maung Lodaya

- 8 April 2023, 03:00 WIB
Munara Masjid Banten Lama.
Munara Masjid Banten Lama. /Nanang S/Galura

Putri Anjungsari rara-reret, siga aya nu diteangan. Basa panonna nempo ka lebah rungkun nu teu pati jauh tina tangkal caringin, tembong dina sela-sela rungkun aya dua nu nyorot herang. Putri Anjungsari ngaranjug, ngan saterusna biasa deui.

“Aya urang leuweung, Ki,” ceuk Putri Anjungsari bari panonna angger manco ka lebah rungkun.

Olot Kaya, Bena jeung Rait pating gurubug. Ngalieuk ka lebah Putri Anjungsari. Laju panonna ditujukeun ka lebah rungkun, nurutan Putri Anjungsari. Tapi Olot Kaya, Bena jeung Rait mah tacan nempo nanaon, tacan nempo sorot nu herang. 

Teu lila kadenge rungkun saliara ngagorobas. Celedeg teh maung lodaya ka luar, sorot matana museur ka lebah Putri Anjungsari, Olot Kaya, Ranah, Bena jeung Rait narangtung. Kuda beuki motah, ngan tali elesna dicekelan pageuh, tepi ka kuda teu bisa ngejat. Buntut maung kupat-kepot, jeung kadenge ngagerem lalaunan.

“Kumaha, Ki?” ceuk Bena bari paonna angger teu lesot ka maung.

“Tong dikukumaha.” tembal Olot Kaya.

“Kumaha mun narajang urang?” Rait mairan.

“Tewak wae,” ceuk Olot Kaya bari seuri. “Kawasna maungna teu lapareun. Lamun lapareun mah ti tadi oge kuda geus dirontok. Maung  mun geus seubeuh baranghakan tara galak.”

“Tapi kuda motah,” ceuk Rait.

“Keun wae, engke oge moal da ituna cicing,” ceuk Olot Kaya.

Halaman:

Editor: Nanang Supriatna


Tags

Artikel Pilihan

Terkait

Terkini

Terpopuler

Kabar Daerah