Network
“Lantaran maraněhna wangkelang bedang,nya tumiba katangtuan Kami. Ěta nagri ku Kami diancurkeun saancur-ancurna.” (Quran S.Isro : 16)
Sarat sějěnnya, lamun pangeusi nagri, geus boga kabiasan dolim. Dawuhan Alloh, Q.S.Al Qoshsoh: 59 : “Kami ngabinasakeun nagri-nagri, lamun seug pengeusina geus darolim.”
Para ulama nětělakeun, nu disebut dolim aya tilu rupa. Nyaěta dolim ka diri pribadi masing-masing. Kayaning, nyengker anggahota badanna pikeun nedunan kawajiban ibadah jeung amal solěh, jalir jangji, rěa meredih hak Alloh ti batan ngalaksanakeun kawajibanana tunduk ta’at ka Alloh SWT. Tegesna ngagegeděkeun hak asasi dirina pribadi, ti batan nedunan hak Alloh SWT.
Kitu deui dolim ka sasama mahluk. Dolim ka sasama manusa, ku cara ngalěděk, ngahina, teu ngahargaan, tara daěk nulungan, tara daěk měrě mawěh, jsb. Dolim ka alam lingkungan. Ngaruksak tatangkalan keur kauntungan sorangan, ngabukbak leuweung keur sumber pangasilan nu leuwih hojih. Teu paduli bakal nimbulkeun bencana banjir, longsor, jeung sajabana.
Baca Juga: Palanggeran Etika dina Naskah Sunda, Dipahing pisan Hianat ka Nu Geus Boga Jasa
Sarta dolim ka Alloh SWT. Mapaharěkeun sagala parěntahNa, ngarempak sagala panglarangNa. Ngarasa mampuh ngojayan alam dunya ku kakuatan pisik, ělmu katut kakayaanana. Ngalělěce ayana Poě Ahir jeung Poě Balitungan. Anggapanana, sagala perkara běrěs, sabada maot.Sabada raga badag dikurebkeun. Peun taya tuluyna.
Sikep dolim kieu, lamun geus mahabu sabangsa sanagara, nu jadi alatan turunna azab Alloh SWT nu ngancurleburkeun eta bangsa jeung nagara.
Dina Quran,rěa kisah ngeunaan bangsa jeung nagara nu kungsi ngahontal puncak kajayaan. Lantaran sakaběh pangeusina, ti kaom alit nepi ka kaom alit, tunduk patuh kana aturan Alloh SWT. Terus diancurleburkeun sanggeus maraněhna robah sikep.
Ngabangkang ka Alloh SWT, sarta ngajadikeun dirina “berhala” nu kumawasa. Kitu pisan nasib nu tumiba ka bangsa jeung nagara ‘Ad, Samud, Madyan, Saba, Firaun, Namrud, jeung sajabana.
Kajadian sarupa kitu nu dimaksud ku S.Ar Ra’du ayat 11 : “Alloh moal ngarobah nasib hiji kaum (sukur nimat), kajaba lamun maraněhna ngarobah sikep (kufur nimat).
