"Jauh kénéh, Ki Kabayan?"
"Ké, asana mah geus téréh deukeut," témbal Profésor Kabayan, bari rarat-rérét nenget-nenget tempat nu diliwatan. Napasna rénghap-ranjug. Dadana rada kerep turun-naék, kawantu jalan anu disorang henteu rata, sakapeung nyorang jalan anu netek nanjak-mudun.*** (Lajengkeuneun)
Baca Juga: Kabayan Ngalanglang Jaman (11) : Sapu Nyéré Pegat Simpay