Network
“Jigana Aki Jaya mawa ilaing ogé sangkan ilaing bisa ngasah raga jeung ngasah batin.”
“Baruk?” ceuk Suba bari nguniang terus neuteup akina.
“Baréto jaman Kawali masih kénéh puseur dayeuh karajaan, pirajaeun téh dipeuseuh di dieu. Dilatih kakuatan awak jeung kakuatan batin. Tempat latihanana béh ditueun tangkal caringin. Atuh unggal isuk turun ka lebak, mandi jeung ngala cai ka Cipatahunan. Burit ka lebak deui. Awak jadi kuat. Ilaing mah burit ogé arang mandi, wegah mudun ka Cipatahunan.”
Suba ngabéléhém. Rumasaeun sok mumul nanjak mudun.
“Sanggeus digembléng di dieu, saterusna dibawa ka Jampang. Pikeun leuwih diasakkeun deui. Di Jampang aya paguron nu kakoncara tempat meuseuh calon raja jeung calon senopati. Balik ti Jampang, angger sok ka dieu deui pikeun leuwih ngantebkeun.”
“Jampang téh di mana?”
“Kateuing. Aki can kungsi ka ditu. Aki Jaya nu kungsi matuh di ditu, milu jeung akina.”
“Atuh meureun élmu Aki Jaya leuwih jero? Bogaeun gagaman pusaka meureun.”
“Aki teu nyaho. Ngan urang Kawali, urang Galuh, mah tara ngandelkeun gagaman atawa pakarang.”
Suba mencrong akina.
