Network
"Saenyana mah, ieu mesin waktu téh can sampurna naker, lantaran can dilengkepan ku alat pengendali taun jeung tempatna. Jadi, lamun ieu mesin waktu dipaké bari jeung can aya alat pengendali taun jeung tempatna, urang teu bisa ngadalikeunana sakumaha nu dipikahayang ku urang..."
"Jadi, kumaha karep mesin waktuna sorangan atuh ari kitu mah, nya?"
"Enya. Kami los-los ka jaman arandika gé, sasatna mah nyasar téa apanan. Nyasar, lantaran lain kahayang kami ngalanglang ka dieu, lain kahayang kami ngalanglang ka ieu jaman. Tapi sasatna mah kumaha nu mawana, kumaha karep mesin waktuna sorangan…"
"Har, teu puguh atuh ari kitu mah?!"
"Ari bieu, naon maksudna atuh andika nyebut muga-muga?" Ki Amuksaketi anu ti tatadi ngabandungan obrolan Profésor Kabayan jeung dununganana, ahirna milu nyoara.
"Enya, bari teu yakin deuih nyebut muga-mugana gé!" Ki Amuksalaksa ngéngklokan. "Sugan baé engké mun rinéh, kami rék nganggeuskeun alat pengendali waktu jeung tempatna. Kari saeutik deui da."
"Aya pakakas keur nyieunna, kitu?" Sangkuriang nanya.
"Kabeneran aya. Ngahaja dibarawa ti imah, bisi aya naon-naon di satengahing lalampahan." "Atuh ayeuna wé nyieunna!" Sangkuriang ngadesek.
"His, ulah! Ayeuna mah kamina gé keur teu mood. Engké wé, da perlu waktu nu rinéh." "Naon ‘emud’ téh?"
"Keur teu meréan haté. Keur teu pas suasanana. Da ngaréngsékeun pagawéan mah, lian ti perlu waktu nu rinéh téh perlu ogé kasaluyuan haté."
