Network
GALURA -Unggal bulan Mulud, di sababaraha wewengkon Tatar Sunda dilaksanakeun ritual meresihan barang pusaka. Ngaran acara ritualna béda-béda.
Upamana waé, meresihan barang pusaka di Cirebon disebut Panjang Jimat, di Godog Garut di tempat nu dianggap patilasan Kéan Santang disebut Ngalungsur Jimat, di Panjalu Ciamis: Nyangku.
Meresihan atawa ngumbah barang pusaka bieu pinuh ku tetekon atawa palanggeran nu cenah mah teu meunang dirempak jeung teu meunang diganggu. Waktuna oge, tanggal poe, bulan, henteu dapon.
Baca Juga: Naha Enya nu Sumare di Gunung Babakan Kota Banjar, Adipati Singaperbangsa nu Jeneng di Karawang?
Alesanana geus ti karuhunna kitu, pajar téh mun dirobah bisi aya matakna mun meresihan barang pusaka teu ngestokeun palanggeran.
Anu jadi panalékan, naha di kalangan nu neuleuman jeung ancrub kana kasundaan asa teu kadéngé aya ritual ngumbah barang pusaka?
"Sabenerna mah kabiasaan ngumbah jeung meresihan jimat téh pangaruh ti Sultan Agung, ti Mataram, waktu Tatar Priangan dijajah ku Mataram," ceuk Abah Cakra suwargi, ahli palpasapah Sunda.
Abah Cakra nyebutkeun urang Sunda mah henteu mentingkeun nu ngaranna gagaman atawa pusaka nu dianggap bisa méré kakuatan ka nu bogana. Urang Sunda teu ngandelkeun kamampuh jeung kakuatanana kana barang.
Baca Juga: Ka Marongge Sumedang Rea Keneh Nu Jarah, Aya nu Neangan Pelet, Angka Togel, jeung Meunang Gawe
